تداوی با لیزر
LESER (Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation) Therapy
اغلب مردم با دید تردید به لیزر می نگرند و گاهی حتی آنرا با اشعه رادیواکتیو مقایسه می کنند در حالی که لیزر های استفاده شده در فرایند های طب فیزیکی و توانبخشی بسیار ایمن و بدون خطر می باشند . لیزر در واقع یک نوع نور است. یک اشعه پرانرژی‌ای که می‌تواند انرژی خود را به طور کاملاً انتخاب شده به انساج مورد نظر جهت تداوی منتقل کند. لیزرها در حقیقت دارای ماده‌ای می‌باشند که نور را تولید و از طرفی در طیف(اشعه) مورد نظر تقویت می‌کند. دو آینه در داخل دستگاه و پروب آن موجب منعکس شدن و رفت وبرگشت نور ایجاد شده از داخل این منبع می‌شوند. در نتیجه آن، اشعه‌هایی با نوری قوی و موازی تولید می‌شود. این اشعه‌ها مجموعه ای از یک یا چند رنگ خالص می‌باشند.
ویژه گی های نور لیزر:
1-تک فامیMonochromaticity:
همه فوتون های لیزر،طول موج یکسان وفرکانس یکسان دارند. نورلیزرخالص است،اگربه منشورنیزبرخورد کند بازهم ،تنها یک باریکه مستقیم با طول موج مشخص ایجاد می کند.
2- وابستگی Coherency:
همه فوتون های لیزر،هم فازند،با هم گام برمیدارند،قله هر موج روی موج دیگرمنطبق است.
3- انشعاب کم Low divergence وهم جهتی directivity:
همه فوتون های لیزر تقریبا موازی هم ودریک مسیرمعین هستند ودر راستای مستقیم حرکت می کنند، البته با کارگذاری عدسی های ویژه می توان انشعاب لیزر را کم وزیاد کرد.
4- شدت بالا و درخشندگی High intensity and brightness
این خصوصیاتی است که لیزر را از یک لامپ معمولی مجزا می‌کند و آنرا برای کاربردهای طبی لیزر محیا می‌کند. این طیف خاص نور لیزر موجب تحریک سلول زنده و یا صدمه دیده و افزایش ماده تغذیه ای سلول یعنی A.T.P می‌شود و به این طریق موجب ترمیم نسج صدمه دیده و تداوی خصوصاً در بیمای‌های عضلی _ اسکلیتی مانند تداوی دسک کمر، تدوای آرتروز زانو و تداوی دردهای شانه و درد گردن و درد بند دست، کمک به ترمیم عصب در مریضان دیابتی یا سندرم‌های عصبی مانند صدمات عصب میدین (C.T.S) می‌شود.
